کد مطلب:2165 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:15

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

اعتياد پدرم مرا رنج مي دهد. او احساس مسئوليت نمي كند. اين امر تمركز حواس را از من گرفته است. دغدغه من قبول نشدن در دانشگاه است چون ترسم آن است كه مبادا مرا رد كنند تازگي ها دوست دارم با جنس مخالف حرف بزنم. لطفاً مرا كمك نماييد؟

خواهر الهه دادگستر! از اين كه با ما مكاتبه نموده ايد سپاسگزاريم. متأسفانه قرباني اصلي جنايت اعتياد، فرزندان معصوم و بي گناهي هستند كه از مهر و محبت صادقانه پدرشان محروم اند.

براي رهايي از وضع موجود، بايد اين واقعيت تلخ را بپذيرند و با آن كنار بياييد و حساسيتِ خود را كم تر نماييد. از پدري كه 15 سال مواد مخدر استعمال كرده

نمي توان توقع داشت اعتيادش را به سرعت ترك كند. بر اساس آمار حدود 75% درمان شده ها پس از حدود يك ماه و 95% در ظرف شش ماه بازگشت به اعتياد مي كنند.1 در اين موارد دستور اسلام تغافل است.

امام باقر(ع) مي فرمايد: صلاح معيشت همانند يك كيل سرشار است كه دو سوم آن تيز هوشي و يك سوم آن تغافل است.2

تغافل يعني خود را بي خبر نشان دادن. در غير اين صورت اگر بخواهيد در برابر هر مسئله اي واكنش نشان دهيد نتيجه اش افسردگي، ضعف اعصاب و ملالت از زندگي است.

علي(ع) مي فرمايد: هر كس تغافل نكند و از بسياري از امور چشم پوشي ننمايد زندگي اش تلخ خواهد شد.3

ترس شما از عدم پذيرش در دانشگاه به دليل تحقيقات محلي بي مورد است چون چون دانشگاه هاي دولتي تحقيقات محلي ندارند. در دفترچه راهنماي كنكور اين مسئله مطرح شده است. اما در مورد دوستي با جنس مخالف بايد بگوييم اين راه درستي براي فرار از مشكلات نيست و اين در حقيقت از چاله به چاه افتادن است. بسياري از اين افراد كه به نام عشق و با الفاظي زيبا و اغفال كننده دختران را به دام مي اندازند صداقت ندارند و از احساسات و عواطف دختران سوء استفاده كرده و موجب بدنامي و سيه روزي و بي عفتي آن ها مي شوند. اگر واقعاً به تشكيل پيوند زناشويي تمايل داريد به ازدواج مشروع و قانوني بينديشيد كه اين امر هم مشكل روحي شما را برطرف مي كند و هم از وضعيف كنوني شما را خارج مي سازد.

در نامه به دو راه خودكشي يا فرار از خانه اشاره داشته ايد كه براي شما دختر تحصيل كرده انتخاب اين دو راه پسنديده نيست زيرا هر دو راه نشانه ضعف و ناتواني انسان در برخورد با مشكلات زندگي است. به نظر ما راه سومي نيز وجود دارد كه خير دنيا و آخرت را نيز در بر خواهد داشت و آن صبر و استقامت و شكيبايي است. چرا به زندگي آيندة خود فكر نمي كنيد و براي آن برنامه ريزي نمي نماييد؟ در حال حاضر در شرايط حساس و سونوشت سازي به سر مي بريد و بايد از اين فرصت نهايت استفاده را ببريد. قدرت مواجه شدن با مشكلات در وجود هر انساني به وديعت گذارده شده است. مهم به كار گرفتن قدرت و نيروي شگرف خويش است. نيروي تحمل و صبر مانع از ابتلاي انسان به برخي از بيماري هاي رواني است. براي افزايش صبر و تحمل از قدرت فوق العادة ايمان استفاده كنيد. افراد با ايمان با توجه به پاداش اخروي و رضايت پروردگار راحت تر با مسائل كنار مي آيند و از اين موضوع احساس نارضايتي نمي كنند. با اتكا به خدا مي توان خاطر را از بار غم آزاد ساخت و نقش رنج ها را از لوح دل زدود. قرآن مي فرمايد: ألا بذكرالله تطمئنّ القلوب؛ دل آرام گيرد به ياد خدا.4





1 دكتر قائمي، خانواده و مسائل نوجوانان و جوان، ص 182.

2 سفينه البحار، ج 2، ص 323.

3 غررالحكم، ج 5، ص 455.

4 رعد (13) آية 28.